ฟูจิวะระ ฉิคาตะ

เนื่องในโอกาศได้รับตำแหน่งชิโดชิใหม่ของสมาชิกโรงฝึกอาจารย์มาซะอะกิได้มอบชื่อโรงฝึกเป็นภาษาญี่ปุ่นให้กับโรงฝึกทั้งสี่ โดยมีความหมายมาจาก เรื่องของ ฟูจิวาระ ฉิคาตะ ที่มีที่มาจากนิยายปรัมปราของญี่ปุ่นในสมัยเฮอัน โดยตัวเรื่องเริ่มต้นที่ทางใต้ของจังหวัดอิกะ

ฟูจิวะระ ฉิคาตะ นำทัพเข้าต่อต้านทัพของพระจักรพรรดิ โดยมีปีศาจ หรือ ยักษ์ (โอนิ) สี่ตนเป็นผู้นำทัพ ได้แก่
1. คินกิ Kinki  ปีศาจทองหรือยักษ์ทอง ที่มีร่างกายคงกระพันสามารถต้านทานอาวุธของทหารได้ทุกอย่าง
2. ฟูกิ Fuuki  ปีศาจลมหรือยักษ์ลม ที่ใช้ลมเป็นอาวุธเข้าทำลายปราสาท
3. ซุยกิ Suiki    ปีศาจหรือยักษ์น้ำ สามารถควบคุมน้ำเข้าต่อสู้กับทหารได้
4. องเกียวกิ Ongyoki  ปีศาจหรือยักษ์ที่สามารถซ่อนตัวให้ไม่มีคนเห็น จนเข้าทำลายปราสาทของข้าศึกได้
นอกจากนั้นในการเล่าเรื่องบางครั้งยังมีการกล่าวถึงยักษ์อีกสองตนแทนปีศาจน้ำซุยกิ ได้แก่
– โดกิ ปีศาจหรือยักษ์ดิน
– คะกิ ปีศาจหรือยักษ์ไฟ
ในนิทานปรัมปรานี้กล่าวว่ายักษ์ทั้งสี่เป็นต้นกำเนิดของวิชานินจุสสุในเวลาต่อมา

 

สำหรับชื่อโรงฝึก ที่อาจารย์มาซะอะกิได้มอบให้โรงฝึกทั้งสี่ ได้แก่

1. โรงฝึกสยามสแควร์: ซุคคิ โดโจ
2. โรงฝึกสมุทรปราการ: ฟูกิ โดโจ
3. โรงฝึกธนบุรี: องเกียวกิ โดโจ
4. โรงฝึกหลักสี่: โอนิ โดโจ

 

This entry was posted in บทความ and tagged , , , . Bookmark the permalink.